Wednesday, October 17, 2012

ఎందుకంటే.... నేను "కవి"ని

అన్యాయాన్ని సహించలేను...
ఆవేశాన్ని ఆపుకోలేను.
కాగితాలపై కొలువుతీరిన
అక్షరాన్నై ఆవిష్కృతమౌతాను!

లిక్కరు కిక్కు లో ముంచిన
ఆలోచనల్ని కళ్ళాపిచల్లి
దానిపై తీరిగ్గా
"తూలుతున్న జనజీవనం" అని
ముగ్గులేసి మురుస్తాను

ఆకలిని గూర్చి రాసుకుంటూ..
నా Order ఏది అని అరుస్తాను,
పేదరికాన్ని గురించి మాట్లాడుతూ...
నాకు ఎదురయ్యే వారి బట్టల వాసనల్ని
తప్పుకుంటూ జారుకుంటాను !

కనులతో కామించి,
కలంతో ప్రేమిస్తున్నానని..
అబద్దాలాడిస్తాను!

చలిలో వణికి పోయే...
రోడ్డు మీది దేహాన్ని..
అమాంతం కనులతో తినేసి..
అరిగిన ఆలోచనల్ని అందంగా విసర్జిస్తే..
మూడడుగుల పట్టు శాలువా నా భుజాన...
చప్పట్ల మధ్య మురిసిపోయింది...
ఆ అబద్ధాన్ని మోసుకుంటూ మళ్ళీ..
ఆ చలిలో వణికే తనువుల ముందునుంచే వెళ్తాను...
ఎందుకంటే....
నేను "కవిని"
"క"నిపించని "వి"కారాన్ని !!!!!!

మానవత్వానికి సుస్తి చేసింది!

1.
అభం శుభం తెలియని పిల్లల,
బలపాల క్రింద నలిగి పోయే అక్షరాలకు...
ఎవ్వరికీ వినపడని రోదన తట్టి తట్టి పిలుస్తుంటే..
ఎవరిదా ఏడ్పు?? అన్న ప్రశ్నకు...సమాధానం,
లీలగా వింపించింది ఓ కనికరం లేని స్వరం,
మాటలను వృదాగా తోడిపడేస్తూ...
..............
"ఎవరో తెలుగు తల్లట!
కాన్వెంటు ముందు ఏడుస్తుంది..... (నరేష్ కుమార్)"

2.
చిందర వందరగా పడిపోయిన జ్ఞాపకాలలో,
రేపటి వెలుగుని చూడని నిన్నటి రాతిరినై...
ఈసారైన ఓ సందేశం అందుతుందని!
ప్రతి అలనూ చదివిచూసే తీరాన్నై..
నీ మాటకోసం వేచివున్న నన్ను వదిలేసి,
జ్ఞాపకాల మద్యనుంచి వెళ్ళేందుకు తటపటాయిస్తున్న,
నీకోసమే....
.............
"కన్నీటితో నీ దారిని
శుభ్రం చేశా...నిర్భయంగా వెళ్ళు" ........."మెర్సీ మార్గరెట్"

3.
క్షణాల్లో మారిపోయే జీవితాలే అయినా..
ఎప్పటికప్పుడు రాబొయే రేపటికి,
కలల గదిలో ఆశ్రయమిచ్చి...
ఆశల బీరువాలో దాచిన,
కోర్కెల నగలతో ముస్తాబు చేసి..
మురిసిపోతూ కలల గడప దాటి,
ఒక్క సారిగా నిజోదయాన్ని చూసి...
తెలవారగానే మళ్ళీ విసిగిపోయిన మనిషీ..
ఒక్కసారి నిజాన్ని తొడుక్కొని చూడు
.........
"విసిగి వేసారడమంటే...
నిన్నటి జీవితాన్నే మళ్ళీ తొడుక్కోవడం!!!.........."క్రాంతి శ్రీనివాస రావు గారు""

4.
ప్రేమ అన్న రెండు అక్షరాల మధ్య,
దారేలేనట్లు ఇద్దరమూ ఒకటై కలిసి నడిచిన..
నిన్నటిలోంచి అమాంతం బయట పడి!
నీదారి నీది - నాదారి నాది,
అన్న మాటలు పడ్డ చోట,
దహించుకు పోతున్న తిరిగి నన్ను చేరిన నువ్వు,
మళ్ళీ అడుగుతున్నావా కలుద్దామని...
సరే నువ్వే చెప్పు నిజాయితీగా...
...............
"ఎక్కడ కలుద్ధాం! విడిపోయిన దగ్గరేనా????........."వంశీధర్ రెడ్డి""

5.
నిజన్ని క్రింద పరుచుకుని నిశిని కప్పుకొని,
భ్రమల్లో నీలోకి చేరిన విత్తనానికి..
కాలమనే నీరు తాకి బయటపడిన
రక్తావతారాన్ని కర్కశంగా విసిరేందుకు,
నీలా ఎందరో సిద్దపడారు కాబట్టే!
.................
"కన్న ప్రేమ తరిమేస్తుంటే
చెత్త కుప్పలు తల్లులు అవుతున్నాయి."........"అనిల్ డ్యాని"