Saturday, August 6, 2011
"వదలకు ఈ చేతిని నువు కలలోనైనా..
నా కన్నీటిని ఆపేశక్తి నీకు మాత్రమే ఉంది మిత్రమా!
వేధన మాటున దాగుంటావు,
వేల ఆశలను చూపిస్తావు.
నువ్వున్నావని తెలిసిన క్షణమే,
బాధలు నను విడి వెళ్ళిపోతాయి.
నీడల్లే నా వెంటేవున్నా ఆలివిమాత్రం కాదు నువ్వు,
నా ఆకలి మనసుని ఎరిగినకాని! అమ్మవు మాత్రం కాదు,
అన్నల్లే వెన్నంటేవున్నా రక్తబంధం మనకు లేదు,
...............................................
మరి నీవ్వెవ్వరివని? నా మనసుని అడిగితే
ఇవ్వన్నీ కలిసి వరమ్మల్లే నా చెంతకు చేరిన స్నేహితుడివని అది చెప్పింది"
నా కన్నీటికి అడ్డుగొడల్లే నిలిచిన నా స్నేహితులందరికీ .....
అంకితం.........
Friday, August 5, 2011
"రావా.....ఆ....
పగలే వెన్నెలవై రావా.....ఆ..
చినుకై నను తడుపుతు రావా....ఆ..చెలి నా నిచ్చెలి! ||రావా...||
నిను చూడని నేను,
వేధనలకు నెలవు.
నీకేమని చెప్పను నా ఊహల సారం.
నిన్నే చేరా ల ను కుం టూ సాగే ఈ పయనం.
జన్మంతా సం తో షా ని కి వచ్చే కలల వనం.... ||రావా...||
నను నేనే మరచే,
నీ పిలుపే విన్నా.
ఎన్ని అని నే వెదుకను ప్రేమకు సాక్షాలను.
అందాల లోకం రా! రమ్మంటూ నిన్నేవిడి,
నా చుట్టూ చేరి పెంచెనులే నా గుండెసడీ...... ||రావా...||"
Thursday, August 4, 2011
"నువ్వంటే నాకు కోపం!
నీవు లేకుండా నేను బ్రతకలేనేమోనని.
నేనంటే నాకిష్టం నిన్ను నేను ఇంతగా ఇష్టపడుతున్నానని...
నువ్వంటే నాకు కోపం!
ప్రతిక్షణం నీవు నాతో ఉండవని.
నేనంటే నాకిష్టం నీవు లేని క్షణాలని కూడా నీ ఊహల్లో గడిపేస్తానని...
నువ్వంటే నాకు కోపం!
ప్రతిక్షణం నా గురించే ఆలోచిస్తావని.
నేననంటే నాకిష్టం నీ మనసంతా నేనేవున్నానని...
నువ్వంటే నాకు కోపం!
నా జీవితంలోకి ఆలస్యంగా వచ్చావని.
నేనంటే నాకిష్టం నిన్నే నా భాగస్వామిగా పొందానని.
నువ్వంటే నాకు కోపం!
నీవు నన్ను ప్రేమించలేదని.
నేనంటే నాకిష్టం పియురాలివి కాకున్నా ఇల్లాలినిచేసానని.
చివరికి నువ్వంటే నాకిష్టం!
నీవల్లే నన్ను నేను ఇష్టపడుతున్నానని..."
"చెప్పరాదా? నీ గుండె బాధ,
నేనున్నది నీకోసమే కదా?
బయమేలా ఓ జవరాలా?
నీవులేని గుండెలోన సవ్వడేలా? ||చెప్పరాదా?||
నీకోసం వేచానే చిరుదీపంలా!
నిలువెల్లా కరిగానే మరి మైనంలా!
గాయంలోనూ ఆశను రేపే,
అందాల మరుమల్లికవే.
ఎండను సైతం మంచుగ మార్చే,
చల్లని చూపు నీదేలే చెలియా... ||చెప్పరాదా?||
నీనవ్వుని వరమల్లే నాకిస్తావా?
ప్రతినిత్యం పువ్వులతో పూజిస్తాను.
నీ వెచ్చని లయ ఊపిరులే వింటేనే,
నా మది జుమ్మని సవ్వడులు చేసేను.
దేనిని సైతం లెక్కచేయకని,
చెప్పే అందం నీదేలే సఖియా... ||చెప్పరాదా?|| "
Wednesday, August 3, 2011
"ఆవేదన నిండిన మనసున,
చిరునవ్వుల పువ్వులు విరియవు..
నా ఊహలు నన్నేవీడెను,
అవి మెల్లగ నిన్నెచేరెను...
ఏమాయ చేశావిలానా....ఆ.
నా గతిని మార్చేశావిలా........ ||ఆవేదన నిండిన||
వెన్నెలనే చూడగాఇలా,
నీ మోమె వెక్కిరించెను .
పువ్వుల తడి నన్ను తాకినా,
నీ తనువే గుర్తుకొచ్చెను.
ఏమాయ చేశావిలానా....ఆ.
నా గతిని మార్చేశావిలా........ ||ఆవేదన నిండిన||
నీవు లేని రోజు రేయిలా,
చీకటులే కమ్ముకున్నవి.
నీవు లేని చందమామిలా,
చిన్నబోయి తుర్రుమ్మన్నది.
ఏమాయ చేశావిలానా....ఆ.
నా గతిని మార్చేశావిలా........ ||ఆవేదన నిండిన||
Tuesday, August 2, 2011
"తొలిచూపులోనే నా మనసు నీవై,
పలికించినావే ప ద ని స ల రాగం.
తెల్లవారింది మొదలు చుక్కలు పొడిచేదాక,
అయ్యింది నిత్యం నీదే ధ్యానం.
మాటి మాటికి నీవు మాటలాడుతుంటావు,
కనులు తెరిచే సరికి కలవైపోతావు.
ఆకాశంలో తారలా!
అందమైన ప్రకృతిలా!
ఆరుబైట వెన్నెలలా!
అనంతసాగర కెరటంలా!
ఊహకందని రూపం నీది,
చెప్పనలవి కాని అందం నీది.
ఇలా....
ఎంత చెప్పినా తీరనిది ఈ నా మధురానుభూతి."
Sunday, July 31, 2011
"మాటలాడ నీవు లేక మనసంతా బరువైతే...,
మదిలోని భావాలను చాటుగానె వుంచుకుంటే,
చక్కని నీ చిరునగవు,
చెరగని ఆ చిరునవ్వు,
చెంతచేరి ఇంకా నను చదరుమదురు చేస్తుంటే...
ఏమని చెప్పను? ఎలా చెప్పను?
హృదయంలో అనునిత్యం వేచ్చని నీ పవనాలే,
తాడలేక నీకొసం పరితపించి పోతుంటే,
ఏమని చెప్పను? ఎలా చెప్పను?
మెరుపల్లే కనిపిస్తూ,ప్రతి క్షణం మురిపిస్తూ..
మువ్వవై నా మదిని తట్టి,మత్తువై నను నిద్రపుచ్చి,
నీవు చేసే ఇంద్రజాలాన్ని గూర్చి,
ఏమని చెప్పను? ఎలా చెప్పను?
ఇలా,
ప్రతిక్షణం ప్రతి నిముషం వెంటాడే భావనలే,
ఆ భావాలే ఆవిరై మేఘాలుగ మారిపోని,
నిను చేరిన వెనువెంటనే చినుకులుగా రాలిపోని,
ఆ..చినుకులలో ఇమిడివున్న భావాన్ని చదివి చూడు,
నీకోసం పరితపించు హృదయాన్ని తెరచిచూడు."
"మనసు లేని మనుషుల మధ్య,
మనలో తిరిగే మృగాల మధ్య,
నోరుండీ అది ఉపయొగించని,
భారతదేశపు సగటు మనిషిని.
వేలకోట్లు మరి హుండీ కేస్తూ,
ఆ చుట్టూనే కాలే కడుపుల,
ఆకలినెందుకు తీర్చలేవు?
అని అడగలేని ఒక నిర్భాగ్యుడిని,
నేను! భారతదేశపు సగటు మనిషిని.
మాతృదేశమని గొప్పలు చెబుతూ,
స్త్రీల బ్రతుకులతో ఆటలాడుతూ,
మంచిని మరిచి నీతిని చెరచే,
సంకర మృగాల అంతుచూడమని,
న్యాయదేవతకు గంతలు విప్పే,
దైర్యం లేని దౌర్భాగ్యుడిని.
నేను! భారతదేశపు సగటు మనిషిని,
నూటికి నూరుశాతం భారతీయుడిని,
ఎండమావిలో ఎండుటాకుని! ."
మనలో తిరిగే మృగాల మధ్య,
నోరుండీ అది ఉపయొగించని,
భారతదేశపు సగటు మనిషిని.
వేలకోట్లు మరి హుండీ కేస్తూ,
ఆ చుట్టూనే కాలే కడుపుల,
ఆకలినెందుకు తీర్చలేవు?
అని అడగలేని ఒక నిర్భాగ్యుడిని,
నేను! భారతదేశపు సగటు మనిషిని.
మాతృదేశమని గొప్పలు చెబుతూ,
స్త్రీల బ్రతుకులతో ఆటలాడుతూ,
మంచిని మరిచి నీతిని చెరచే,
సంకర మృగాల అంతుచూడమని,
న్యాయదేవతకు గంతలు విప్పే,
దైర్యం లేని దౌర్భాగ్యుడిని.
నేను! భారతదేశపు సగటు మనిషిని,
నూటికి నూరుశాతం భారతీయుడిని,
ఎండమావిలో ఎండుటాకుని! ."
Subscribe to:
Posts (Atom)